Grafikonlar

Örnekleyeceğim grafik çizimleri, 1986-1987 ders yılında üniversitedeki resim derslerinde yaptım.

‘Grafik ikon’ anlamında ‘grafikon’ sözcüğü, bu metin yazılırken aklıma geldi. Türkçe’ye armağan olsun. Anlambilimsel olarak çok hoş bir yapısı var.

1985 yazında bir modern dans librettosunu sahneleme ön hazırlıklarında iken, tasarladığım 5 duyu-dilli (sözel, işitsel, görsel, motor, kimyasal / duygusal) gösteri akışı çizelgesinin ardışığı / eşleniği olarak grafikonlar, duygusal ve görsel duyu-dilin tümleşiği gibi tasarlandı.

Sayıları toplamda 27 ama burada yalnızca 4 tanesini örnekledim:

Bir: Dinamik Tekil:

Uçan kuş özgür beyinli bir bireyi ve onun zihnini, yin yanglı düzenek toplumu ve kültürü, aradaki süreç de aradaki etkileşimi simgeliyor ve görselleştiriyor.

İki: Nefret x Munis:

Yumuşak huylu insanlardan hep nefret edegeldim. Mıymışıklıklarından çok, ayağa dolanan yıvaşıklıkları, beni çok sinirlendirir hala.

Üç: Mavi Bulut:

Bulutun tamamlanmamışlığı birisini dehşet sürüklemişti. O zamanlar menzile eremeyip erken ölenlerden olacağıma kaniydim. Şimdi yaşayıp da yaşlı çirkinlerden olmuşluğuma kaniyim.

Döt: İki Yoğaltan:

İnsanların kültürü ve bilgiyi yoğaltıcılığı tüm biyografim boyunca beni dehşete düşürdü. Bunun düzeneklerini ve devimsellerini kavramaya çabaladım. Bu çizimler bu türlerin soyutlanmasına yönelik bir çaba.

Sonuç:

27 yıl sonra hüzünlü bir gençlik nostaljisi oldu. Arada geçen sürede yenilerini üretmeye çabaladım ama hiç beceremedim. Niyesini anlıyorum: Çok yoğunlar ve bir daha o duygusal yoğunluğa geri dönemedim hiç.

Dipnot:

Bunları üretmeme vesile olan, o zamanki resim hocam Gregg Wolf’a sevgilerimi sunarım. Aynı zamanda, o olmasaydı, dans librettosunun sahnelenmesi projesi ve ardından bu resimler de olamayacak olan, o zamanki çalışma arkadaşım Zeynep Günsür’ü de hüzünle anıyorum.