Örnekleyeceğim grafik çizimleri, 1986-1987 ders yılında üniversitedeki
resim derslerinde yaptım.
‘Grafik ikon’ anlamında ‘grafikon’ sözcüğü, bu metin yazılırken aklıma
geldi. Türkçe’ye armağan olsun. Anlambilimsel olarak çok hoş bir yapısı var.
1985 yazında bir modern dans librettosunu sahneleme ön hazırlıklarında
iken, tasarladığım 5 duyu-dilli (sözel, işitsel, görsel, motor, kimyasal /
duygusal) gösteri akışı çizelgesinin ardışığı / eşleniği olarak grafikonlar,
duygusal ve görsel duyu-dilin tümleşiği gibi tasarlandı.
Sayıları toplamda 27 ama burada yalnızca 4 tanesini örnekledim:
Bir: Dinamik Tekil:
Uçan kuş özgür beyinli bir bireyi ve onun zihnini, yin yanglı düzenek
toplumu ve kültürü, aradaki süreç de aradaki etkileşimi simgeliyor ve
görselleştiriyor.
İki: Nefret x Munis:
Yumuşak huylu insanlardan hep nefret edegeldim. Mıymışıklıklarından çok,
ayağa dolanan yıvaşıklıkları, beni çok sinirlendirir hala.
Üç: Mavi Bulut:
Bulutun tamamlanmamışlığı birisini dehşet sürüklemişti. O zamanlar menzile
eremeyip erken ölenlerden olacağıma kaniydim. Şimdi yaşayıp da yaşlı çirkinlerden olmuşluğuma kaniyim.
Döt: İki Yoğaltan:
İnsanların kültürü ve bilgiyi yoğaltıcılığı tüm biyografim boyunca beni
dehşete düşürdü. Bunun düzeneklerini ve devimsellerini kavramaya çabaladım. Bu
çizimler bu türlerin soyutlanmasına yönelik bir çaba.
Sonuç:
27 yıl sonra hüzünlü bir gençlik nostaljisi oldu. Arada geçen sürede
yenilerini üretmeye çabaladım ama hiç beceremedim. Niyesini anlıyorum: Çok
yoğunlar ve bir daha o duygusal yoğunluğa geri dönemedim hiç.
Dipnot:
Bunları üretmeme vesile olan, o zamanki resim hocam Gregg Wolf’a
sevgilerimi sunarım. Aynı zamanda, o olmasaydı, dans librettosunun sahnelenmesi
projesi ve ardından bu resimler de olamayacak olan, o zamanki çalışma arkadaşım
Zeynep Günsür’ü de hüzünle anıyorum.